Sinds dat buikgriepje in oktober, wat op kwam zetten terwijl ik een 7-gangen lunch bij Quique Dacosta probeerde weg te krijgen, voelde mijn onderbuik raar. Niet door vlinders, zenuwen of iets leuks. De buikgriepbacterie bleef sluimeren en ik leefde van toilet tot toilet, in plaats van dag tot dag. Wil dat onderbuikgevoel mij iets duidelijk maken?
Keuzes
Toen ik last van mijn buik bleef houden, dacht ik dat het aan mijn leefstijl zou liggen. Ik heb, zeker als ik op reis ben, niet echt een leven met rust, reinheid en regelmaat. Netjes hield ik bij wat ik iedere dag at, ik bande tijdelijk de champagne uit mijn dieet en lag iedere avond netjes om 22u in bed. Weinig verandering. Inmiddels zit ik al een tijdje in de medische mallemolen met onderzoeken, probeersels en testpotjes. Ik heb nog nooit zoveel ‘poep gepraat’ als de afgelopen weken. Gelukkig functioneert van boven alles nog prima en ben ik gewoon aan het werk en als mijn buik het toelaat, doe ik genoeg leuke dingen. Wel maak ik vaker keuzes die niet leuk zijn. Zo zou ik gisteren naar Parijs gaan, voor een bruiloft van vrienden. Het eerste tripje van 2013. Helaas. Niet alleen voor mij is de stress van het reizen, ander eten en nog minder regelmaat niet gezond, mijn reispartner kan prima staan, lopen en liggen, maar zitten lukt vanwege een waarschijnlijke hernia niet of nauwelijks. Dan is 50 minuten naar Parijs vliegen geen fijn vooruitzicht. Toen we samen donderdag besloten dat het beter was om niet te gaan, heb ik er behoorlijk wat tranen om gelaten. Parijs is normaal gesproken een soort thuiskomen, mini-vakantie en bron van rust. Naast het huwelijk had ik nog een afspraak staan met een groot pr-bureau daar, wilde ik dolgraag naar de Dali expositie in het Centre Pompidou, de limited macarons van Laduree met Reed Krakoff kopen en slenteren door mijn favoriete stad. Het hotel waar ik zou blijven, Hotel Paradis, kon nog worden geannuleerd, de tickets kon ik tegen betaling wijzigen. Eind maart ga ik in de herkansing. Een dag te laat voor Dali, maar liever even kiezen voor mijzelf en gezondheid dan met een misselijk en opgeblazen gevoel niet optimaal te genieten.
Via Facebook en Instagram krijg ik een beetje mee hoe het bruidspaar er vandaag uitziet, vanaf de Skylounge maakte ik een filmpje met uitzicht over Amsterdam om ze een onvergetelijke trouwdag te wensen. Lang leve internet. Vandaag heb ik kriebels in mijn buik voor hun!
