Het leed dat kamperen heet

Noem me een verwend nest, luxepaard, whatever. Maar ik snap de lol van kamperen niet. Waarom ga je voor de lol jezelf zo kwellen, je met alles moeten behelpen, terug naar zogenaamd primitief? Al krijg ik een week gratis kamperen in Frankrijk aangeboden, bedank ik hartelijk!

Van zondag op maandag sliepen wij in Brig op een camping in een tent. Na twee dagen luxe in onze berghut was dat afkicken. Geen waterkoker, geen koelkast, geen elektriciteit. Verveeld voor de tent zitten met een biertje, luisterend naar teveel jengelende kinderen, schreeuwende Duitsers en lachend om iedereen met plee-rol onder de arm, op weg naar toilet. Geheel tegen verwachting in is het ons gelukt om de tent op te zetten, heel te laten en zelfs gedurende de nacht te laten staan. Het kostte wat gevloek en gescheld, maar het resultaat was iets waar we stiekem best trots op waren.

Na het eten bij de plaatselijke Mc Donalds, een ijsje, boodschappen en wat biertjes voor de tent, besloten we om ons ook maar richting sanitairhokken te begeven, voor een verfrissende douche. Fris was die zeker, want het water was gewoon koud. Een hele korte douche voor Sab dus, plus een tijdje na-klappertanden. Uiteraard moest er nog gewacht worden voor de rij smerige toiletten.

Om 22.00u zou het stil moeten zijn op de camping, dus lagen wij in onze slaapzakjes in de tent. Op de achtergrond de hard stromende Rhône en om het kwartier een voorbij komende goederentrein op een kilometer van de camping in de bergen. Niet echt geluiden om lekker bij in slaap te vallen. Het feest was dus compleet.

Na de nodige biertjes moest er uiteraard ‘s nachts geplast worden. Wat een crime! Zaklamp zoeken, slaapzak uit, tent openen, slippers zoeken en half slaperig en aangekleed de camping over. Daarbij was mijn slaapzak niet echt opgewassen tegen de nachtelijke temperaturen in de bergen, het zal zo’n graad of 10 zijn geweest, dus koud. Het luchtbed was te hard en het stilte-verbod werd niet echt (lees echt niet) nageleefd. Slapeloze, gebroken nacht. De volgende ochtend verdacht vroeg ‘wakker’. Alle grappen van Geer en Goor voorbij laten komen, want alles was toepasbaar op ons kampeeravontuur. En dan hebben we niet eens zelf hoeven koken, alleen maar moeten slapen!

Nog steeds stijf van dit avontuur, hebben we besloten dat dit niets voor ons is. Ik ga nog liever niet op vakantie, dan weer in een tent. Ook al hadden we een auto met koel/vrieskast en elektriciteit voor een beetje luxe, ik ga niet meer vrijwillig kamperen. Waarom zou je je zo behelpen, geeft dat een ultiem vakantiegevoel? Mij niet. Mijn vakantie-omgeving moet een verlengde van thuis zijn, waar ik net zo m’n gang kan gaan. Waar ik het gevoel heb dat niets moet, alles mag en kan. Waar ik me niet opgelaten hoef te voelen als ik naar toilet ga, niet hoef te prutsen met douche-muntjes en niet vriendelijk hoef te lachen naar iedereen die ik ‘s ochtends of ‘s nachts tegen kom…