Travel

Bijbaantjes

Back in the days…

Zo af en toe denk ik met weemoed terug aan mijn bijbaantjes. Op mijn 13e begon ik met mijn eerste echte baantje (ik weet zelfs nog wat ik van mijn eerste salaris kocht, jij?). Afwashulp bij een restaurant, verderop in het dorp. Als schattig vegetarisch meisje stond ik daar in mijn oude kloffie door de groene zeep te roeren. Drie jaar lang deed ik dat met veel plezier. Ik maakte er een spelletje van om te raden wat er op het bord had gelegen, kreeg af en toe wat lekkers toegestopt en de avond vloog voorbij. Na 3 jaar stond ik voor in het restaurant. Vervolgens heb ik het nog een hele tijd vol gehouden als tele-marketeer. Anderhalf jaar lang wist ik containerreinigingsabonnementen (goed woord voor WordFeud) te slijten. Wat meteen erg goed werkte om verlegen Sabientje wat mondiger te maken. Door dit soort baantjes werd ik steeds assertiever en inmiddels herken ik nauwelijks meer dat verlegen muurbloempje van toen.

Praktische leerschool

Naast wat horeca-baantjes, een seizoen op de camping en zelfs in een verzorgingshuis mijn extra zakcentje te hebben bijverdiend, vond ik het toen ik ging studeren tijd worden voor serieuzere bijbaantjes. Met een afdwaling naar de bar van de grootste ‘afhaal toko’ van Groningen, heb ik me korte tijd staande weten te houden tussen de opgedirkte inhoudsloze Douglas dames. Waar ik heel dankbaar mijn make-up skills onder de knie heb gekregen, maar na anderhalve maand alleen maar over parfum en make-up te kunnen praten, gillend ben weggerend. Vervolgens heb ik op oproepbasis promotie- en hostess werk gedaan. De beste leerschool als je uiteindelijk zelf ‘iets met marketing’ wilt gaan doen.
Toen verhuisde ik naar Meppel en was ik wel klaar met de knullige bijbaantjes. Ik kon in een kledingwinkel terecht om een zwangerschapsverlof op te vangen. Daar werd je letterlijk en figuurlijk de hele dag een spiegel voorgehouden. Want ineens moest ik verkooptrucjes gaan toepassen om klanten te overtuigen wat te kopen, terwijl dat spiegelbeeld eigenlijk geen gezicht was. Ook moest ik er in kleding van de winkel rondlopen. De winkel was niet helemaal gericht op mij als doelgroep. Een welkome uitdaging die een beroep deed op mijn kunde en creativiteit. Met nog 2 veel hippere collega’s was dat geen probleem en verzoeken om bepaalde in te kopen werden zo af en toe aangehoord. Vooral Scandinavische merken als Numph (maken nog steeds erg leuke dingen!), Soya en YaYa waren oprecht leuk. Ik weet zeker dat ik mijn gevoel voor fashion en kleding, en vooral mijn smaak, heel erg heb ontdekt. De grootste uitdaging daar was dat ik als petiterig meisje grote-maten kleding verkocht. Een niet heel verrassende anekdote: dat werd me ooit niet in dank afgenomen en de vrouw die niet in maat 46 (grootste destijds paste) vond het nodig om mij uit te maken voor anorexia patiënt en beschuldigde zelfs mijn ouders van ondervoeding. Ergens snapte ik dat wel, maar leuk om te horen was het niet, juist omdat voor mij kleding shoppen toen net zo vervelend was als voor haar. Toen ik weer fulltime terug de schoolbanken in ging en ik weer vervangen werd voor de ontzwangerde, maakte ik de overstap naar een sportzaak. Compleet anders, zeker omdat ik in plaats van advies geven veel achter de kassa stond.

Het echte werk

Nadat ik winkelmeisje en kassamiep heb mogen spelen, werd het tijd voor het echte werk. Het werk wat ik nu al meer dan 2 jaar dagelijks doe en nog steeds minder verplicht voelt als al die bijbaantjes. Werk wat ook 0 relatie heeft met de bijbaantjes die ik had. Maar ieder bijbaantje is een perfecte leerschool en voorbereiding geweest op wat ik nu doe. Het heeft mijn liefde voor lekker eten en etiquette gebracht, ik ontdekte dat het praten met onbekenden niet eng was maar leuk, dat werken in de zorg niets voor mij was, dat werken in een winkel zwaarder is dan gedacht. Dat het leuk was om je helemaal op te dirken voor een avond werken, van je eigen verdiende geld dingen te kopen.

CV-builder of doen wat je leuk vindt?

Sommigen vinden dat al je bijbaantjes en nevenactiviteiten te maken moeten hebben met wat je later wilt gaan doen. Behalve dat dat lastig 10 jaar van te voren te bepalen is, lopen dingen soms ook niet zoals je had gehoopt. Ik koos bijbaantjes die ik leuk vond, waar ik me prettig bij voelde. Soms leek iets tijdens een sollicitatie leuker dan gedacht, maar ik maakte altijd netjes af waar mee ik begonnen was. Ik hou nog steeds niet van half werk. Had jij bijbaantjes om alvast aan je CV te bouwen? Of stond je ook liever tijdens een festival achter de tap stiekem mee te feesten, je nog niet druk makend om de toekomst? Had je achteraf liever andere baantjes gekozen? Ik absoluut niet!

Het Deense merk Numph

Sabine de Witte