Een terugblik op de reizen in 2013, nadat ik vorig jaar al mijn favoriete reismomenten van 2012 al op een rijtje zette. Hoewel het misschien niet zo leek, was ik vergelen met 2012 veel minder op pad. 82 dagen was ik de hort op en ik kan het reisjaar afsluiten met de conclusie dat ik meer tijd moet uittrekken voor trips. Vaak plan ik te veel in te korte tijd, waardoor het gehaast een to do list afwerken is in plaats van een nieuwe omgeving ontdekken en lokale gebruiken leren kennen.
Mijn reizen in vogelvlucht
Voor het eerst in 3 jaar ging ik niet tijdens de koude wintermaanden op naar zonnig Spanje. Dat heb ik geweten; vanwege gezondheidsproblemen zat ik al niet lekker in mijn vel, maar de winterdepressie was nabij. Hemeltje lief, wat duurde die winter lang! Ik miste de bruiloft van vrienden in Parijs, wat 1 van de grootste baalmomenten van afgelopen jaar was.
Ich bin ein Berliner
Vervolgens dook ik de hectiek van de ITB in Berlijn in. In aantallen niet de grootste reisbeurs, in oppervlakte zeker. Ik heb me de benen onder mijn lijf vandaan gelopen, hollend van afspraak naar sessie naar afspraak. Het voormalige West-Berlijn verraste, ik had er de beste dining experience van dit jaar en wat zijn de Berlijners toch een fijn volkje!
Lente in Parijs
Daarna ging ik 1 dag op en neer met de trein naar Parijs, nadat ik voor een prikkie goede tickets had weten te scoren. Daar begon ik te denken aan vaker in Parijs zijn, want de rust die ik daar ervaar, voelt als thuiskomen.
Een week later ging ik weer naar Parijs, om het gemiste trouwfeest toch een beetje in te halen. Heerlijk gegeten, gedronken en geslenterd, tot rust gekomen. Parijs weet me altijd weer op te laden.
Cruisin’
Eind april stapte ik voor het eerst in mijn leven aan boord van een cruiseschip, CruiseTravel gaf mij de kans het cruiseleven eens nader te onderzoeken en ik was aangenaam verrast. Er is zoveel te doe en tegelijk ook zoveel ruimte om niets te doen. Alles mag, niets hoeft. Fijn gevoel, zeker als je altijd kunt genieten van de wind in je haren, frisse zeelucht en zelfs een siësta op het zonnedek.
Bekroning in Parijs
Een paar dagen later ging ik alleen naar Parijs, ik had geen zin in Kroningsdag en alle hectiek daarom heen. Ik genoot van het Fred hotel, ellenlange wandelingen, fijne vrienden en nieuwe ontmoetingen. Het gevoel dat ik ‘iets’ met Parijs moet, werd steeds sterker.
Chateau Grand Marnier
Van Frankrijk krijg ik nooit genoeg en tegen een bezoek aan het chateau van Grand Marnier kon ik geen nee zeggen. Met een klein gezelschap vloog ik naar Bordeaux, waarna we met een busje naar het oude kasteel werden gebracht. 2 Dagen lang maakte ik kennis met het ontstaan van het huis, de visie van de familie, het productieproces en de heerlijke dranken, in een prachtige omgeving vol wijngaarden en een aangenaam lentezonnetje. Hoogtepunt was de eerste avond, na het heerlijke diner exclusieve edities Grand Marnier, cognac en sigaren proeven met goede gesprekken, een open haard en bijzondere anekdotes. De sinaasappellikeur had al een speciaal plekje in mijn drankvoorraad, maar heeft nu een plekje in mijn hart gekregen.
Weens wonderland
In juni bezocht ik groene fietsstad Wenen, op uitnodiging van Baltus Communications namens Visit Vienna. De eerste paar dagen werd het programma vanwege het weer omgegooid, daarna was het heerlijk om de stad op de fiets te ontdekken en te zien hoe het Wenen is gelukt om klassiek en modern te combineren. De wijngaarden en kastelen, het museum kwartier en de prachtige architectuur. Wenen bleef me verwonderen.
Trend roadtrip
Eind juni ging ik op roadtrip met Tessa, op zoek naar travel trends in het hippe Hamburg en Berlijn. Het 25hours Hafencity hotel was geweldig, maar verder konden we onze draai in Hamburg niet helemaal vinden. Slecht weer, stugge mensen waarvan we geen foto’s mochten maken omdat ‘wij bloggers hun handel stuk maakten’ en lekker Duits, maar iets waar wij weinig rekening mee hadden gehouden; bijna overal alleen cash betalen. Als klap op de vuurpijl besloot het slot van mijn koffer het ook nog eens te begeven, oh joy. We vertrokken gauw weer richting Berlijn, want daar is het altijd fijn. Ook nu, we sliepen in hipster hemel Michelberger, lunchten bij favoriet Oliv, fietsten de stad door en vermaakten ons goed in het Mauerpark. We doken nieuwe buurten in, winkelden rondom de Ku’damm, ik spiekte even binnen bij de nieuwe Apple store en de 3 dagen vlogen voorbij. Opgeladen en vol inspiratie terug naar Amsterdam.
Een dag Parijs
Juli begon weer met een dagje Parijs voor een zakelijke afspraak. Ietwat brak van Start-up weekend Amsterdam stapte ik in de eerste trein, waar ik een uurtje sliep, ontbeet, wat mail wegwerkte en vervolgens fris en fruitig aankwam op Gare du Nord. Het was heet in Parijs, dus de lunchafspraak bij Hotel Costes op het terras was een perfecte locatie. Daarna deed ik nog een drankje met Dutch model Tanja (covermodel van de Quote 500!). Daarna had ik een afspraak bij Barbershop en vervolgens liep ik voor het eerste de villa van start-up accelerator The Family binnen. Om 19.30 zat ik weer in de trein terug, doodmoe maar vol energie tegelijk. Afspraken die Parijs een stukje dichterbij brachten…
Roadtrip Spanje + Frankrijk
Daarna ging ik op roadtrip. Met het witte monster en driver Patrick richting de Spaanse noordkust. Op de heenweg lunchten we in Parijs en overnachtten in Nantes, een verrassend leuke stad. Vanaf de hotelkamer keek ik uit over de Bretonse havenstad, at een steak bij L’entrecote, kocht een vestje met bretonse streep bij Le Petit Bateau, struinde door het centrum, sliep, bezocht nog wat leuke koffietentjes in het centrum, nam een kijkje bij het Château des Ducs de Bretagne en daarna stapten we weer in de auto. En route naar Bilbao, voor het BBK festival. Ik had hoge verwachtingen van Bilbao, het festival en vooral het Guggenheim. De stad was prachtig, het festival minder goed georganiseerd dan ik had gehoopt en het Guggenheim vond ik van buiten indrukwekkender dan van binnen. Na anderhalve dag gingen we verder, richting San Sebastian. Daar wilde ik gaan surfen, maar ik was een paar dagen daarvoor geholpen aan mijn pols en het weer was slecht. Dus werd het 2 dagen lekker eten, langs het water lopen, chillen, lezen etc. San Sebastian is prachtig, de pinxtos de lekkerste ter wereld en de cheesecake bij La Cepa is de lekkerste die ik ooit heb gegeten.
Inmiddels ging mijn hand weer goed en wilde ik toch proberen te surfen. Op naar het Franse Mimizan, surfers paradise. Ik weet niet wat het was met de zomer, maar half juli waaide ik bijna weg van het strand en was het eigenlijk te koud om in bikini te gaan zonnen. De golven waren slecht, dus weer geen surfen. Wel vuurwerk kijken op het strand tijdens Quatorze Juilliet, cocktails drinken en dansjes maken op het plein.
Vanaf Mimizan begon de terugweg, via Parijs.
In het Intercontinental Le Grand werd ik als prinsesje opgewacht in een prachtige suite met uitzicht op de Opera, verse macarons en champagne als welkom en een hele fijne business lounge waar je heel fijn hard aan artikelen met onverwacht opgeschoven deadline kan werken. ’s Ochtends ontbijten bij het beroemde café de la Paix en vanaf daar zo door Rue de la Paix langs Place Vendome de Jardin des Tuileries inloopt voor een ochtend wandeling. Vanuit Parijs weer richting het gewone leven in Amsterdam, na een fijne break en ontdekkingstocht. Geluk bij een ongeluk, tijdens deze trip ontdekte ik eindelijk de oorzaak van mijn vervelende gezondheidsproblemen!
Mais oui, Paris
In augustus ging ik ‘proefwonen’ in Parijs. Ik sliep 3 nachten bij The Family, een nachtje in het Intercontinental Marceau Champs-Elysees en daarna in een fijn Airbnb appartement vlakbij Place de Republique. Het voelde als vakantie terwijl ik gewoon heb gewerkt en afspraken had, maar door mijn tijd anders in te delen kon ik maximaal van de stad genieten. Ik ontmoette nieuwe mensen, bracht bekenden samen op een klein ’thank you’ borreltje, fietste kilometers door de stad en zag dagelijks mijn grote liefde Tour Eiffel. De ene keer onverwachts als ik door de stad fietste, de andere keer lag ik in het parkje bij de Eiffeltoren te lezen. Na mijn tijd daar wist ik het zeker; ik wil in Parijs wonen.
Londen & Eurostar naar Brussel
Veel tijd om terug te denken aan Parijs was er niet; London calling! Ik had afspraken in de stad, woonde een event bij en genoot van warm Londen. Zo had ik de stad nog nooit meegemaakt! Vlakbij het citizenM hotel ontdekte ik waterparadijs The Lake, waar ik graag ook met een zeilbootje in het water had willen spelen, maar de trein naar Brussel riep. De eerste keer dat ik met Eurostar zou reizen. In Brussel was ik voor het Mobile360 congres, terwijl het buiten ongeveer de warmste dag van het jaar was. Tussen het congres door dus genieten van de stad, het weer, moules frites, The Hotel en de fijne sfeer. Vanaf Brussel ging ik met de Thalys trein weer terug naar Amsterdam.
New York concrete jungle
Eind september vertrok ik naar New York. Mijn eerste klus als start-up spotter voor een investeerder, op het The Next Web USA congres. De eerste ver weg trip alleen, maar gelukkig was er een grote Amsterdam base waarmee ik me kon vermaken buiten werktijd. Helaas liet mijn airbnb host me in de steek, waardoor ik 3 dagen moest couch surfen op de bank van iemand die ik nauwelijks kende. Wel een goede test voor mijzelf; erg out of my comfort zone. Gelukkig kwam het ACE hotel to the rescue, was de nazomer fijn, ontdekte ik samen met Julie leuke plekjes, was het congres gaaf, de opdracht leuk en heb ik bijzondere & inspirerende mensen ontmoet. Ik was best trots op mezelf, ik had me niet uit het veld laten slaan door de onverwachte wending qua slaapplek, dat ik zomaar bij iemand terecht kon en ook alleen mijn weg prima kon vinden in de stad. En daar hoefde ik deze trip helemaal niet voor op de Empire State Building te gaan staan! 😉
Londen WTM
Na New York stond er weer een beurs te wachten. World Travel Market in Londen, wel de grootste reisbeurs van Europa. En meteen het eerste grote event waarbij ik on stage mocht, als expert bij de How to start a travel start-up sessie. De beurs was groot, maar goed georganiseerd. Het ACE hotel in Londen een hele fijne basis voor 2 dagen, de 2 dagen erna sliep ik in mijn London home base citizenM. Met nog een aantal andere beursbezoekers aten we bij Pizza East en Jamie Oliver’s Barbecoa, pikte ik donderdag nog een halve dag van de stad mee en vrijdags werd ik ziek. Als souvenir nam ik een Londense longontsteking mee. Die had ik liever daar gelaten.
Door de longontsteking miste ik 2 al geplande trips naar Parijs. Uiteindelijk ging ik begin december nog 1 dag op en neer voor afspraken. Uitgeput van de lange dag, maar blij met de kortstondige ontmoeting met mijn favoriete stad.
Luxe van de natuur in Noorwegen
Vorige week was mijn laatste trip van dit jaar, met een cruise van Colorline vertrok ik van Kiel naar Oslo. Ik was 36 uur in de Noorse hoofdstad, lang genoeg om de sfeer te proeven, de cultuur te leren kennen en leuke plekken te ontdekken. Daar stond ik oog in oog met 1 van mijn favoriete schilderijen, de Schreeuw van Edvard Munch. Ik was zwaar onder de indruk van de (wilde) natuur, de Noorse fjorden en de scherpe frisse lucht, dat is de grootste luxe die je kunt krijgen.
Aan het tripje plakten we nog een extra nachtje Hamburg en ik moet zeggen dat de stad bij deze 2e kennismaking een stuk leuker was. Ik verbleef in hetzelfde 25Hours hotel Hafencity als de vorige keer, waar je ook goed kan lunchen. Verder bezocht ik er de kerstmarkt, de Kunsthalle en het centrum. Een gezellige sfeer in de stad, vriendelijke mensen en lekker eten!
Nederland o Nederland
Amsterdam is mijn basis. Soms is de stad lief voor me, op mooie dagen met zon en mooie taferelen. Soms hard, zoals ik van het zomer merkte toen van m’n fiets werd getrokken. Inmiddels ben ik echt ingeburgerd, nadat mijn fiets naar het fietsdepot werd verscheept omdat ik naast een vol fietsenrek stond. Soms vind ik er rust, soms voelt het als stresscentrum. Als ik lief voor de stad probeer te zijn, krijg ik 0 op mijn request. Ik geniet er van de vrijheid, maar voel me tegelijkertijd vastgeketend. Er zijn zoveel factoren die in Amsterdam ontbreken en die ik op reis wel ervaar. Steeds vraag ik me af; sluit ik me hier dan onbewust af voor mijn omgeving? Tegelijk is Amsterdam de stad die mij zoveel kansen heeft gegeven. Nederland is prachtig, zo zag ik vanuit de lucht Texel tijdens een parachutesprong. Alles is goed geregeld en toch knaagt er iets, waardoor ik me niet thuis voel.
2013 samengevat
2013 Was een fijn reisjaar, met goed reisgezelschap, leuke bestemmingen, bijzondere ontmoetingen en mooie levenslessen. Het (beter) leren kennen van andere culturen blijft mij aanspreken. De Fransen zijn helemaal niet arrogant of chagrijnig, ze schamen zich voor hun gebrekkige Engels. Noren komen snel onvriendelijk over, maar ze zijn gewoon heel praktisch ingesteld, niets meer dan het noodzakelijke. In Hamburg hebben ze een echte arbeidersmentaliteit, en wat moeten ze met toeristen als ze zich al die jaren prima zonder hebben gered? In Berlijn is het altijd fijn, de Berliners lijken altijd in een super kind state of mind. Als jij relaxed bent, zijn zij het ook. In Chateau Grand Marnier draait alles om het familiebedrijf en de passie voor eten en drinken, het harde werken wordt beloond met the good life. In Wenen zijn ze zich altijd bewust van de waarde van hun stad; de cultuur, muziek, architectuur en natuur. Tegelijkertijd zijn ze zich bewust van het feit dat ze mee moeten groeien, het verleden biedt geen garantie voor de toekomst. De Londenaren zijn altijd beleefd en iedere keer als ik in de stad ben lijkt het alsof ik een stukje terug ga in de tijd, zo klassiek zijn de gebouwen, de mensen. In Bilbao en San Sebastian draait alles om het goede leven; lekker eten, familie en genieten. Het niveau Engels is laag, bedroevend zelfs. Ondanks taal- en cultuurverschillen zijn de mensen warm, behulpzaam en gastvrij. En New York, Amerikanen, het is niet mijn mentaliteit, maar ik heb veel respect voor de NY’ers. Keihard werken en vooral leven voor je werk, omdat je anders geen leven hebt.
Wat alle culturen gemeen hebben is dat ze welwillend zijn; behulpzaam naar hun mensen en toeristen. Ze staan open voor nieuwe dingen en nieuwe mensen. Mij valt vaak op dat wij Nederlanders als tolerant worden gezien, maar op het gebied van gastvrijheid en behulpzaamheid hebben we nog veel te leren. Ik hoor vaak Nederlanders in het buitenland, die in een hoekje gaan zitten klagen omdat 1 ervaring niet was wat ze er van gehoopt hadden. Als je daar blijft zitten, dan zul je inderdaad niet anders beleven. Blijf zoeken, ontdekken en laat je leiden door nieuwsgierigheid. Makkelijk praten, ik ben een hopeless wanderer en als ik eenmaal ergens op verkenning ben vind ik het lastig om te stoppen. Ik wil alles weten.
Hopeless wanderer
Doordat ik het afgelopen jaar minder heb gereisd dan ik eigenlijk van plan was, weet ik zeker ’travel is te only thing you buy that makes you richer’. Geen spullen kunnen op tegen deze ervaringen, momenten en ontmoetingen. Die spullen maken wel dat ik vaak terug denk aan bijzondere momenten. Ik herinner me exact wat ik aanhad tijdens afspraak A in B, of in museum X te Z en met wie ik daar was.
4 Jaar geleden stond ik in IJsland op DE vulkaan, die een paar dagen daarna uitbarstte. Achterop de sneeuwscooter zag ik de bewoonde wereld weg trekken en op de top was alles wit. De lucht, de zon, de weerkaatsing van het ijs, het ijs en de sneeuw. Toen bedacht ik me hoe nederig ik was, hoe kostbaar dat stuk natuur en dat ik er alles aan zou doen om dat voor mij zo speciale moment deelbaar te maken. Bewuster om te gaan met deze natural treasures. Deze website is daar een onderdeel van. Voor de rest neem ik al die reismomenten mee in mijn dagelijks leven. Het beïnvloed mijn doen, laten, handelen. De manier waarop ik naar dingen kijk. Hoe ik het leven zie en ervaar. Soms resulteert dat in een opsomming van leuke plekken, soms in een beschouwing, maar meestal in een levenservaring die ik door kan geven tijdens een mentor sessie met start-ups, bij een klant in de reisindustrie of ‘gewoon’ aan een medemens. Reizen maakt mij een fijner en beter mens.
Bedankt 2013 voor al die mooie plekken, ontdekkingen en ontmoetingen. Mijn bucket list is er niet kleiner op geworden, maar dat geeft niet. Ik kijk uit naar de reizen die ik in 2014 mag gaan maken, waarbij ik me voorneem om vaker uit mijn comfort zone te stappen (te beginnen met wintersport…), mijn horizon te verbreden en nog meer en beter te delen.
